Dierenrubber 2015

‘Mochten wij mensen gegoten zijn, dan is dat uit dierenrubber. ‘Dierenrubber’ vertelt in gedichten van onze natuur: het intuïtieve pad, de zintuiglijke waarneming en daarmee al denkend en schrijvend de paradox van het geschreven woord als rationeel vehikel van  voelen, waarnemen en liefhebben.  ‘Dierenrubber’ is geschreven als een reisboek waarin de bestemmingen in tijd en plaats variëren, en tegelijkertijd universeel zijn. Bestemmingen die je verderop brengen en tegelijkertijd dichter bij jezelf.

Maar ‘Dierenrubber’ is vooral een interactief fotoboek waarin de beelden zijn opgebouwd uit de pixels van de taal die bij elke waarneming weer opnieuw worden gerangschikt tot unieke beelden. Dierenrubber is a living thing’.

Flaptekst gedichtenbundel ‘Dierenrubber’ die in 2015 verscheen bij uitgeverij FreeMusketeers en beschikbaar is via onder meer je boekhandel en online boekwinkels.

de bruin geschilderde jongens
hebben hun granieten surfplank
in de geelgroene katoenen zee gegooid
en wachten nu op de neongolf die hen ver op de kust zal werpen

ik ben verward en
sleep mijn gietijzeren slippers door het gepolijste zand
juist op het moment
dat de zon het
water zo dun heeft gemaakt
dat het door de golven sijpelt

op die plaatsen
groeit al tijden
gras van een bijzonder soort

Beiramar, 18 juli 2008

in Terespol
waait het
tegen mijn zin in
van de dichtwaaiende hekken
evenals de ramen

mensen trekken hun ritsen aan
en verdwijnen uit het hogedrukgebied
van de controlerende medemens
die met een pseudo-goddelijke opdracht
mij de maat neemt
terwijl stempels loskomen van papier
en ik mij gelukkiger voel dan ooit

zij zullen mij nooit kennen

Terespol 3 juli 2009

ramadan 2012 in de Himalaya

ik wist niet tot vandaag
dat bergen zo groot kunnen zijn
en zo plat
zonder zicht op wie en wat
hen overeind houdt
en recht doet aan de voorspelbaarheid
van de ondergaande zon
waarmee een zekerheid van op donkere tijd
een warme maaltijd
in deze ramadan van rondzingende moskeeën
en wapperende shawls
van op stoffige scooters
rondrijdende
jonge knappe moslimvrouwen

Srinagar, 3 augustus 2012

New York 4

in deze mooie stad
van ogenschijnlijk saai
rationele eenvoud
ontbreekt het verhaal
dat ik jou zou vertellen
als je er nog zou zijn
daar elders
niet wetend dat ik dit nu
hier denk
en desondanks
later
toch aan je zou zeggen

jouw oogopslag
die er zou zijn
als dit allemaal zou gebeuren
ontbreekt ook
en ik vraag mij af
wat te doen met dit verhaal

het is er niet

New York, 28 april 2009

Icarus’ love

geluidloos
houd ik mijn adem in
en krimp even geluidloos
naar binnen
kom voorzichtig los van mijn huid
en verdwaal in de holte van mijn middenrif

mijn ogen
zijn mijn donker
zijn mijn wak
van immer hoopvol terugkeren
maar meer nog deze holte verlaten
en wegzingen naar mijn lief
de zon is onder
ik kan gaan vliegen

Joao Pessoa, 1 augustus 2008

Ganges

bij langdurig droog
en vooral heet weer
neemt het peil
van het water af
en kristalliseren
de daarin opgelostte
verlangens van hen die zich wasten
tot nauwelijks zichtbare kaleidoscopen waarin de werkelijkheid het beeld steeds weer verdraait

Srinagar, 4 augustus 2012

flashmob

het zou jurken waaien
en dunne zooltjes
aan nog dunnere draadjes die
zou later blijken
nieuwe herboren voeten zouden omarmen

kussen eigenlijk

het was onaangekondigd
en niemand wist
dat zij allen wisten
dat zij op zouden staan uit de nacht
die naar later bleek
open te staan voor nieuwe lucht
en nieuwe warmte

en daarom
als 1 volk
stapten alle vrouwen uit bed
en wachtten naakt op de wind
die hen zou omhelzen en dragen
tot in de metro
die zenuwachtig rondreed
om dit licht te dragen
tot aan de randen
van de zomers

London, 24 mei 2012

even

stel je voor dat
als ik adem

iemand
anders elders
exact wetend
op dat moment
met mij mee
ademt

maar dan weer
precies andersom
in omgekeerde volgorde

de hoeveelheid mensen op deze aardbol
is al jaren
een even getal

vliegtuig Amsterdam-Natal, 14 juli 2008

Distinctive societas

At the wet side
Of the thin-as-hair transparent plastic layer
Still people are seeking for the entrance
After having been neglected and lost
When this societas closed its daylight and doors to entrances of whatsoever
Not feeding them with words and bread
And washing out their memories
By just closing the calligraphed eyes
which have been distorted by wet transparent images
of a former cooperation and love with them
who were too late to be able to be connected together eternally

Tokyo, 23 oktober 2013

dierenrubber

wij zijn rubber dieren
afgegoten
in mat geblazen tandartsmallen

wij zijn rubber dieren
uitgegraven uit
tierlantijnen sediment

wij zijn rubber dieren
opgemetseld
uit geleende stenen

wij zijn rubber dieren
latex likkend
aanschurkend tegen vrienden van morgen

wij zijn rubber dieren
ruikend naar verlaten zandbakkend
uitgewasemd kunststof

wij zijn rubber dieren
rubber hart
rubber brein

van dierenrubber zijn wij

op de fiets van Schiedam naar Rotterdam, 14 oktober 2014